Otobüste bir gün

Bir gün Sivas Valiliğinin arkasından Tuzlugöl-Yumurtatepe otobüsüne bindim. Yanıma bir kız oturdu. Otobüs Devlet Hastanesi’nin karşısına gelince bir teyze daha bindi. Bu arada otobüs baya kalabalıklaştı. Teyze benim oturduğum yere kadar ilerledi. Yanımdaki kıza eğildi baktı. Birde bana baktı. Kızın yüzüne tükürdü.

Tabi ben ne olduğunu anlamaya çalışıyorum. Kız bir mahçup oldu. Teyze konuşmaya başladı.

“-Tuuu. Benim oğlumun nesi vardı da ona varmadın. Senin bulduğun oğlumdan daha mı yakışıklı. Bu patlıcan burunlu  benim oğlumun eline su dökemez.” Bu arada patlıcan burunlu ben oluyorum. Kız iyice utandı konuşamıyor. Bana “kusura bakmayın sizinle aramızda bir şey var sandı” dedi. Ne olacak boş ver teyze saysın dedim ama teyze tren garında indi.

Yanımdaki kızı teyze oğluna istemeye gitmiş. Kız da yok demiş. Bütün mesele buymuş. Beni görmeyenler öyle yakışıklı bir şey beklemesinler. Teyze tarifimi yaptı. Patlıcan burunlu.

Tabi böyle bir olayı unutmam mümkün değil. Kendi kendime mırıldanmaya başladığım bir bestem.

Ayazlardan kıştan değil
Tükenmeyen işten değil
Yetmeyen maaştan değil
Burnumdan

Görmediğim düşten değil
Yemediğim aştan değil
Ağrıyan bir baştan değil
Burnumdan

Benim derdim burnumdan
Benim derdim burnumdan
Benim derdim burnumdan
Burnumdan. benim derdim burnumdan