İki yanlış bir doğru etmez

Düşman kör atıcıdır. Dost bilir nereden vuracağını. Sana yardım edeyim diyenlere dikkat et. Gün olur en büyük darbeyi ondan yersin. Kimseye her şeyini teslim etme. Güvenmek başka bir şey. Kim olursa olsun insan hata yapabilir. Karı koca arasında bile mahrem vardır. Her şeyini anlatamazsın. İçine kurt düşürecek, farklı yorumlayacağı, suçlayacağı, başa kakacağı şeyler gizli kalmalı. Nikâhlı olmadığın birisi ne kadar dostun olursa olsun, ne kadar yakınlık gösterirse göstersin mahrem şeyler mahrem kalmalı. İki yanlış bir doğru etmez.

Bazen bir boşluğa düşersin. Yalnızlık hissedersin. Sanki bir şeyler yapmaya mecbur hissedersin. Çevrenin baskısından sıkılırsın. Başkalarının hayatına özenirsin. Sığınacak bir liman, konuşacak bir insan ararsın. Ancak öğüt verip yapma, etme diyenler gönlüne hoş gelmez. Kırıcı gelirler. Sen de onları kırar kendinden uzaklaştırırsın. Asıl yalnızlık o zaman başlar farkında bile olmazsın.

    İnsan sevdiği çiçeği koparır. Canını yakıyorsa çiçek olduğundan…

Dost hatalarını yüzüne söyler. Ardından konuşmaz. Dost yanlış yapmamanı söyler, yanlışa teşvik etmez. Senin gönlüne razı gelmese de dost doğruyu ısrarla tekrar eder. Sen cayana kadar pes etmez.

    Dostun postu eskimez. Ederinden fazla değer verdiğin astar yüzünü çabuk yırtar. Kimseye kendini zorla sevdirmek için soytarılık yapma. Ya sevsin bildiği gibi, ya gitsin geldiği gibi.

Hiçbir çocuk büyük sözü dinlemez. Düşer, dizi kanar, çok acır. Kalkar, unutur yine yaramazlık yapar yine düşer. Öyle öyle olgunlaşır.

Gönül işleri insanı çocuk gibi yapar. Yapma dedikçe bir hatayı başka bir hata ile unutur insan. Sonrasında canı yanar. Zamanla her şeyi unutur. Bitmeyen gece, geçmeyen sıkıntı yoktur.